ΕΛΕΓΕΙΕΣ

  Η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και η ΤΕ Ρεθύμνου του Κόμματος αποχαιρετούν το σύντροφο Μιχάλη Γρηγοράκη, ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή την Κυριακή 5 Ιανουαρίου  2020 , σε ηλικία 94 ετών. Στην ανακοίνωσή της η η ΕΠ Κρήτης τονίζει: «Ο σύντροφος Μιχάλης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του βρισκόταν στην εμπροσθοφυλακή των αγώνων του Κόμματος και του λαού μας. Διετέλεσε γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ρεθύμνου, επί χρόνια μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου Ρεθύμνου, μέλος της Επιτροπής Περιοχής και υποψήφιος του Κόμματος σε διάφορες εκλογικές μάχες. Η ΕΠ Κρήτης … Συνέχεια

  (Ιστορική έρευνα Στρατής Σταυρουλάκης) O επικήδειος που εκφώνησε ο οπλαρχηγός Μάρκος Αβάτζος στην κηδεία του ήρωα Στυλιανού Γαλερού «Τετιμημένε νεκρέ οπλαρχηγέ Στυλιανέ Γαλερέ. Αιφνιδίως ο χάρος σε επάλαισε και σε ενίκησε. Και ποιος τον νικά και ποιος θα τον νικήσει αυτόν; Κανείς! Δεν ήσαν εχθροί Βούλγαροι ή Τούρκοι. Αν επάλευες κατ’ αυτών δεν τους εφοβείσο. Θα τους ενικούσες, θα τους εφόνευες, θα τους έτρεπες εις φυγήν και οπίσω των δεν θα ετηρούσαν και αψηφούσες τον χάροντα. Έτσι ηγωνίζεσο, έτσι … Συνέχεια

Του ΜΙΧΑΛΗ Ν. ΤΖΕΚΑΚΗ Υπήρξε κάποτε μια μεγάλη οικογένεια που λεγόταν Ρέθυμνο. Ήταν φτωχή μα πλούσια μέσα στη φτώχια της. Μια οικογένεια που χωρούσαν όλοι. Πλούσιοι, φτωχοί, άνθρωποι με όνομα και από σόι, μα και άλλοι ανώνυμοι, χωρίς οικογενειακές περγαμηνές Γραμματιζούμενοι μα και ολιγογράμματοι. Προκομμένοι ή λιγότερο προκομμένοι. Μπορεί να ήταν χωρισμένοι σε κόμματα και άλλες φράξιες, μα όλοι τους ένιωθαν μέλη αυτής της μεγάλης οικογένειας. Διέθετε εκείνη η οικογένεια μια τεράστια αγκαλιά που τους χωρούσε όλους. Μέλος μιας τέτοιας μεγάλης … Συνέχεια

      Η ιδέα να εκφωνούνται επιτάφιοι λόγοι προς τιμήν επιφανών ανδρών ανήκει στους Αθηναίους της κλασικής αρχαιότητας. Ήταν ένα μέσον κι αυτό για να στερεωθεί το αποτύπωμα  ανθρώπων σημαντικών στη συλλογική μνήμη της κοινότητας. Στην αέναη ροή του πανδαμάτορα χρόνου, ο λόγος επιχειρεί να αθανατίσει εξαίρετες πράξεις εκτάκτου ανδρός. Στεκόμαστε σήμερα ενώπιον της σεπτής μορφής του στρατηγού Παντελή Σαββάκη. Ανήκει στη γενιά εκείνη που εκλήθη από την Ιστορία να ενηλικιωθεί πρόωρα και βίαια στο πυρ του τελευταίου Μεγάλου … Συνέχεια

  Εκεί  στα Περιβόλια μεγάλωνε ένα λουλούδι από εκείνα που τα σέβεται ακόμα και το φως του ήλιου .Ήταν η μοναχοκόρη του Δημήτρη και της Ελευθερίας Λαδιά . Μεγάλωνε η Αθηνούλα και γινόταν όλο και πιο όμορφη Εκείνα τα καθάρια γαλάζια μάτια της νόμιζες πως ξεχείλιζαν το φως της ψυχής της Κέρβερος των παραδόσεων ο ήρωας πατέρας της φρόντιζε να μεγαλώνει η κόρη του όπως κάθε κοπέλα  της εποχής . Μετρημένα τα βήματα, λίγες οι λέξεις, επιλεγμένες αυστηρά οι παρέες. … Συνέχεια

ΑΙΣΘΗΤΗ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ 40 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ • Προωθούσε την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου μέσω υποβρυχίου καλωδίου 28/11/2018   Άφησε τον κόσμο τον φθαρτό και ανήλθε στο πλοίο «Δαναΐς» δια το «τελευταίον της ζωής του ταξίδιον», προσαράζοντας στον λιμένα της αιωνίου γαλήνης, στον κόσμο της αφθαρσίας και της αληθείας, ο Γιάννης Βογιατζάκης, ο γιος του αξέχαστου Γυμνασιάρχη, κορυφαίου Φυσικού και σημαντικού πολιτιστικού παράγοντα της πόλης, Μανώλη Βογιατζάκη. Μητέρα του ήταν η Ελένη, η ακριβοθυγατέρα του Μιχαήλ Πρεβελάκη, του Γυμνασιάρχη, εξέχοντος Φιλολόγου, ιδρυτή του Γυμνασίου Αρρένων και … Συνέχεια

• Μια από τις μεγάλες μορφές των Κρητικών Γραμμάτων 28/11/2018 της Εύας Λαδιά H γνωριμία με τον Μανόλη Κούνουπα, τέλος του 1972, ήταν καθοριστικής σημασίας για την αξιολόγηση της τοπικής κοινωνίας. Ήταν τα πρόσωπα που επιβεβαίωναν τη φήμη της πόλης στα Γράμματα και τις Τέχνες και κείνη την εποχή ζούσαν οι περισσότεροι από αυτούς που έκαναν το Ρέθυμνο τόσο σημαντικό στο χώρο του πνεύματος. Ο Μανόλης Κούνουπας ήταν οδοντογιατρός, αλλά τα εύσημα της επιστήμης του συμπορεύονταν και με τα άλλα που … Συνέχεια

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ   ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΛΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ     Δημοσιεύομεν σήμερο ποίημα του αξέχαστου ποιητή του Ρεθέμνου ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΛΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ, αφιερωμένο στο Ρεθεμνιώτη τροβαδούρο της Κρητικής Μουσικής ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ (ΜΠΑΞΕ), που στις γραμμές του εκφράζεται η νοσταλγία και η ευχαρίστησι που θα ένοιωθε, όταν ερχόμενος στο αγαπημένο του Ρέθεμνο, τον αξίωνε ο Θεός να ξανδή στα χέρια του Γιάννη το λαγούτο και ν΄ ακούση το τραγούδι του, που τώρα πια έσβυσε για πάντα.   Τον άξιο γλεντιστή, τραγουδιστή και λαγουτιέρη του παλιού καιρού, … Συνέχεια