Κιβωτός μνήμης

  Όσοι απόφοιτοι του Γυμνασίου Ρεθύμνης του 1950 βρεθήκαμε στην Αθήνα συγκεντρωθήκαμε την Παρασκευή το βράδυ 14-3-80 σε κρητικό κέντρο για να γιορτάσουμε τα τριάντα χρόνια από της αποφοιτήσεώς μας. Στη χαρούμενη αυτή συγκέντρωση ξύπνησαν οι αναμνήσεις και ζεστάθηκε η ψυχή από το μαθητικό πνεύμα που επικράτησε μακριά από τη σκληρή και απάνθρωπη καθημερινότητα. Τούτη η συγκέντρωση μας έφερε 30 χρόνια πίσω, με τη ίδια διάθεση με την ίδια αγάπη. Πειράζει ο Δαφέρμος το Λουτριανάκη. Αστειεύεται ο Κοντογιάννης με το … Συνέχεια

Από το ημερολόγιο του γιου του Βασιλείου   Πρότυπα  ηρώων και οι γιοι του Γεώργιος και Δημήτριος   Ένα σπουδαίο ημερολόγιο ξεφυλλίζω τις μέρες αυτές και με το γλαφυρό ύφος του συντάκτη του, γυρίζω σε άλλες εποχές, όπου ο ηρωϊσμός ήταν η πρώτη αρετή και νόμος ύπαρξης Είναι μια κιβωτός μνήμης του Βασιλείου  Ιωσήφ Μαμαλάκη, γιου ενός μεγάλου οπλαρχηγού. Ο Βασίλειος έμενε προπολεμικά στην Καλλιθέα και διατηρούσε καφενείο στη Βουλή Πέθανε το 1966-67 χωρίς να αφήσει απογόνους Το ημερολόγιο που … Συνέχεια

  Από της «Άμμος την Πόρτα» και έξω, από τον Άγνωστο στρατιώτη» δηλ. δεν υπήρχε καμία οικοδομή. Εκεί που σήμερον είναι το σπίτι του Δικηγόρου κ. Βασιλείου Σπανδάγου ήτο μόνο «η καλύβα» του μακαρίτη του Γέρω –Σχιζάρη τίποτε άλλο. Η έκτασής εκείνη άνηκε σε μια κυρία που διέμενε στην Αγγλία. Ένας ευφυής και ικανός επιχειρηματίας, επικοινώνησε μαζί της και την ηγόρασε, την τεμάχισε και την πώλησε ως οικόπεδα. Τώρα βλέπω ωραίας οικοδομάς που θα τας ζηλέψουν πολλές πόλις. Εκεί που … Συνέχεια

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟ   Όπως έλεγα προχθές, πήγαμε με το μακαρίτη Γιωργάκη Λάριο στο πέραμα. Αμα φθάσαμε, μας ρώτησε λίαν φιλοφρόνως : «που θέλαμε να μας ε- φκαιρέσει» Ο συνοδός μου, ήτο Αθηναίος ευτυχώς, δεν κατάλαβε το φιλοφρόνημα. Ο Γιωργάκης παρομοίαζε το αμάξι του , με καρό του Δήμου και μας, για ανάλογο περιεχόμενο που ήθελε να δει πού προτιμούσαμε να μας «φκαιρέσει». Δεν ήτο δύσκολη η εκλογή γιατί ολο και όλο ήτο ένα μαγαζάκι, δεξιά ως μπαίνομε στο χωριό … Συνέχεια

  ΑΠ’ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ Προ σαράντα ετών ήλθα στο Ρέθυμνο, για πρώτη φορά. Τότε ήμουν νέο. Τώρα είμαι γέρος. Τότε ήμουν ξένος έπειτα έγινα ντόπιος. Θα σημειώσω πως είδα το Ρέθυμνον τότε που το βλέπω τώρα, για να καταλάβουν οι διάφοροι «γκρινιάρηδες» πως δεν έχουν δίκαιο να παραπονούνται πως πάει – δήθεν- ίσα πίσω, γιατι έχει πολλές προόδους. Σαν ξένος, έμεινα στο ξενοδοχείο «των Ξένων» του μακαρίτη του Μανώλη Χατζηδάκη, που είναι και τώρα στο λιμάνι. Τότε ήτο και το «Αρκάδι» … Συνέχεια

ΑΠ’ ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ   Εκεί που βρίσκεται σήμερον ο Δημοτικός Κήπος, αληθινό κόσμημα της πόλεως και πολύ προς προ το Ανατολικό και Δυτικό σημείο ακόμη ευρίσκοντο τότε τα Τουρκικά Νεκροτομεία «τα Νεζαρλίκια» ως ελέγοντο Τουρκικά. Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι δεν εθάπτοντο κατά το δικό μας σύστημα, δηλ επί του αυτού τάφου, μετα παροδον χρόνου, να θάπτεται άλλος νεκρός. Οι τούρκοι όπου έθαπταν ένα νεκρό, δεν έθαπταν πλέον άλλο και έτσι τα Νεκροταφεία των, έπιαναν τεραστίας εκτάσεις. Η έκταση αυτή … Συνέχεια

ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΡΕΙΑ Του Ε. Δικηγόρου + Μιχάλη Μ. Παπαδάκη Συνηθισμένο ήταν το φαινόμενο, τότε που ο Ελληνικός Στρατός κρατούσε το Δυτικό μέρος της Μικράς Ασίας, ο εντόπιος εγχώριος πληθυσμός σε επείγουσες περιπτώσεις αναταραχής ή αδικείτο και κινδύνευε ένα ή πολλοί από αυθαίρετη ενέργεια άλλων να καταφεύγουν στο Διοικητή της πλησιέστερης ελληνικής στρατιωτικής μονάδος, να ζητήσουν προστασία και πολλές φορές, επίλυση της διαφορά. Εκείνος, σχεδόν πάντοτε, τους έστελλε στις αρμοδιότητες υπηρεσίες της χωροφυλακής όπως είχε διαταγή από τη … Συνέχεια

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Πράξις: “Κλοπή δια ρρήξεως και εξηκολούθησιν” του Ε. Δικηγόρου κ. Μιχαήλ Παπαδάκη Στα πινάκια των ποινικών Δικαστηρίων του Ρεθέμνου, σπανιώτατα, αν μή καθόλου, θα συναντήσει ο ερευνητής το αδίκημα της κλοπής. Ο υπερήφανος και ευαίσθητος κόσμος που κατοικεί στην περιφέρεια, το θεωρεί ατιμωτικό. Εξευτελιστικό για τον πράττοντα. Και το αποφεύγει. (Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο για τη ζωοκλοπή, η οποία, ως πιστεύεται, αποτελεί άθλημα). Σήμερο όμως όπως αναφέρεται στο σχετικό έκθεμα του Εισαγγελέως, πρόκειται να δικασθεί ενα είδος … Συνέχεια