ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟ Όπως έλεγα προχθές, πήγαμε με το μακαρίτη Γιωργάκη Λάριο στο πέραμα. Αμα φθάσαμε, μας ρώτησε λίαν φιλοφρόνως : «που θέλαμε να μας ε- φκαιρέσει» Ο συνοδός μου, ήτο Αθηναίος ευτυχώς, δεν κατάλαβε το φιλοφρόνημα. Ο Γιωργάκης παρομοίαζε το αμάξι του , με καρό του Δήμου και μας, για ανάλογο περιεχόμενο που ήθελε να δει πού προτιμούσαμε να μας «φκαιρέσει». Δεν ήτο δύσκολη η εκλογή γιατί ολο και όλο ήτο ένα μαγαζάκι, δεξιά ως μπαίνομε στο χωριό … Συνέχεια
Του «Παλαιού»(;) Προ ημερών που έλεγα του Τουρκοκρήτα του Ουσάκ θυμήθηκα ένα άλλο πατριώτη μας το Μουσταφά Νεσίμη. Όταν καταλάβαμε το Ουσάκ τον βρήκαμε στη φυλακή καταδικασμένο από το Μουσταφά Κεμάλ σε θάνατο. Δεν είχεν εκτελεσθεί γιατι φαίνεται περίμεναν να προβεί σε αποκαλύψεις. Ωστόσο φύγανε κακώς έχοντας και ετσι γλύτωσαν εκείνος όμως απέδιδε τη σωτηρία του στο Ραμπή στο κισμέτ. Ήτο Τούρκος Σελινιώτης. Η οικογένεια τους είχε πάει εκεί προ πολλών ετών στην Κων/πολη, αυτός ήτο τότε μικρός και … Συνέχεια
ΑΠ’ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ Προ σαράντα ετών ήλθα στο Ρέθυμνο, για πρώτη φορά. Τότε ήμουν νέο. Τώρα είμαι γέρος. Τότε ήμουν ξένος έπειτα έγινα ντόπιος. Θα σημειώσω πως είδα το Ρέθυμνον τότε που το βλέπω τώρα, για να καταλάβουν οι διάφοροι «γκρινιάρηδες» πως δεν έχουν δίκαιο να παραπονούνται πως πάει – δήθεν- ίσα πίσω, γιατι έχει πολλές προόδους. Σαν ξένος, έμεινα στο ξενοδοχείο «των Ξένων» του μακαρίτη του Μανώλη Χατζηδάκη, που είναι και τώρα στο λιμάνι. Τότε ήτο και το «Αρκάδι» … Συνέχεια
ΑΠ’ ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ Εκεί που βρίσκεται σήμερον ο Δημοτικός Κήπος, αληθινό κόσμημα της πόλεως και πολύ προς προ το Ανατολικό και Δυτικό σημείο ακόμη ευρίσκοντο τότε τα Τουρκικά Νεκροτομεία «τα Νεζαρλίκια» ως ελέγοντο Τουρκικά. Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι δεν εθάπτοντο κατά το δικό μας σύστημα, δηλ επί του αυτού τάφου, μετα παροδον χρόνου, να θάπτεται άλλος νεκρός. Οι τούρκοι όπου έθαπταν ένα νεκρό, δεν έθαπταν πλέον άλλο και έτσι τα Νεκροταφεία των, έπιαναν τεραστίας εκτάσεις. Η έκταση αυτή … Συνέχεια
ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΡΕΙΑ Του Ε. Δικηγόρου + Μιχάλη Μ. Παπαδάκη Συνηθισμένο ήταν το φαινόμενο, τότε που ο Ελληνικός Στρατός κρατούσε το Δυτικό μέρος της Μικράς Ασίας, ο εντόπιος εγχώριος πληθυσμός σε επείγουσες περιπτώσεις αναταραχής ή αδικείτο και κινδύνευε ένα ή πολλοί από αυθαίρετη ενέργεια άλλων να καταφεύγουν στο Διοικητή της πλησιέστερης ελληνικής στρατιωτικής μονάδος, να ζητήσουν προστασία και πολλές φορές, επίλυση της διαφορά. Εκείνος, σχεδόν πάντοτε, τους έστελλε στις αρμοδιότητες υπηρεσίες της χωροφυλακής όπως είχε διαταγή από τη … Συνέχεια
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Πράξις: “Κλοπή δια ρρήξεως και εξηκολούθησιν” του Ε. Δικηγόρου κ. Μιχαήλ Παπαδάκη Στα πινάκια των ποινικών Δικαστηρίων του Ρεθέμνου, σπανιώτατα, αν μή καθόλου, θα συναντήσει ο ερευνητής το αδίκημα της κλοπής. Ο υπερήφανος και ευαίσθητος κόσμος που κατοικεί στην περιφέρεια, το θεωρεί ατιμωτικό. Εξευτελιστικό για τον πράττοντα. Και το αποφεύγει. (Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο για τη ζωοκλοπή, η οποία, ως πιστεύεται, αποτελεί άθλημα). Σήμερο όμως όπως αναφέρεται στο σχετικό έκθεμα του Εισαγγελέως, πρόκειται να δικασθεί ενα είδος … Συνέχεια
ΑΠ’ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ Του Σταύρου Κελαϊδή Όσες φορές πηγαίνω στο Μουσείο και βλέπω το απέναντι καφενέιο,και θυμούμαι τον αξέχαστο φίλο, τον Ηρωα, Νίκο Ρισάκη ιδιαιτέρως δε τώρα, που ετελέσθη το εννεάμηνον μνημόσυνό του. Είναι γνωστή η δράση του ο άφθαστος ηρωισμός του, και αι συνθήκαιυποτας οποίας έτρρεψεν εις φυγήν τους εχθρούς, οτε και ετραυματίσθη επικινδύνως. Δια τον ηρωισμόν του αυτόν, η Πατρίς ευγνωμονούσα, ονόμασε το φυλάκιον εκείνο «φυλάκιο Ρισάκη». Αυτά είναι γνωστά ως διεπίστωσα, είναι άγνωστο … Συνέχεια
του Γιώργου Λινοξυλάκη Το Ρέθυμνο με τη δική του παρουσία στην πορεία της ιστορίας , χτισμένο ανάμεσα στα Χανιά και το Ηράκλειο ήταν πάντοτε το μικρότερο αστικό κέντρο της Κρήτης και συγχρόνως το λιγότερο ανεπτυγμένο οικονομικά. Στο παρόν άρθρο επιχειρείται να αναφερθεί όσο το δυνατόν πιο περιληπτικά γίνεται η παρουσία του Ιουδαϊκού στοιχείου στο Ρέθυμνο από την αρχαιότητα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, την συνύπαρξη με τους Χριστιανούς συγκατοίκους τους και την δραστηριότητα του στους τομείς κυρίως … Συνέχεια
του Γιώργου Λινοξυλάκη Στο παρόν άρθρο επιχειρείται σε λίγες γραμμές να γίνει μια παρουσίαση της Αρμενικής κοινότητας του Ρεθύμνου, που άνθισε από την τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα, μέχρι και το 1950 που έγινε ο επαναπατρισμός τους, στην τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Αρμενίας της Σοβιετικής Ένωσης. Το Ρέθυμνο είχε την τύχη να ζει και να δραστηριοποιείται σ’ αυτό μια μεγάλη κοινότητα Αρμενίων, οι πιο πολλοί απ’ αυτούς εγκαταστάθηκαν στην πόλη μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 ενώ κατάφεραν σύντομα … Συνέχεια
ΙΟΥΝΙΟΣ 1965 του Γιώργου Λινοξυλάκη Ιούνιος 1965… Κυριακή 5 Ιουνίου. Ένα νέο πλοίο δρομολογείται στη γραμμή Κρήτης – Πειραιά, ένας πραγματικός κολοσσός όπως το περιέγραφε ο τύπος της εποχής. Ένα πρώην αγγλικό δεξαμενόπλοιο που μετατράπηκε σε επιβατηγό – οχηματαγωγό. Το πάλαι ποτέ Λέστερσάιρ που τώρα μετονομάστηκε σε Ηράκλειον. Όλοι έβλεπαν το ξεκίνημα μιας νέας εποχής στην ακτοπλοΐα και συνάμα τη σύνδεση της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα σε σταθερή βάση και την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Διαβάζουμε στον τύπο … Συνέχεια