Μόνον τώρα τολμούμεν και δικαιούμεθα να πιστεύσωμεν ότι το όνειρον του
Ρεθυμνιακού λαού, δια την απόκτησιν Πανεπιστημιακής Σχολής, θα γίνη επί τέλους
πραγματικότης. Διότι υπεσχέθη να το εκπληρώση ο υπουργός Συντονισμού κ.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο άνθρωπος των έργων και ουχί των λόγων. Ο πολιτικός
με την αδάμαστον θέλησιν και αποφασηστικότητα. Ο αυριανός ηγέτης της Ελλάδος
που τον ανέδειξεν η Κρήτη ως τον ισχυρότερον πολιτικόν άνδρα, αντάξιον απόγονον
του Μεγάλου Ελευθέριου Βενιζέλου, που αγαπά την Κρήτη και τον λαόν της, πονεί,
αγωνίζεται και θυσιάζεται δι’αυτόν και τα συμφέροντά του και διά τον οποίον και
χάριν του οποίου δεν εδίστασε να έλθη εις σύγκρουσιν και ανοικτήν ρήξιν με τους
εχθρούς της Κρήτης, τους υπονομεύοντας τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του
ηρωϊκού λαού της.
Της αγάπης αυτής προς την Κρήτην και τον λαόν της έχομεν απτά και ζωντανά
δείγματα , ως το πρόσφατον παράδειγμα της Λίττον και το θέμα του Πανεπιστημίου
της Κρήτης.
Εάν όμως το πρώτον εχάθη προς το παρόν διά την Κρήτην, χάρις εις την λυσσαλέαν
αντίδρασιν των εχθρών της, το δεύτερον δεν ημπορεί παρά να κερδιθήκαι να καταστή
συντόμως πραγματικότης. Εάν εχάσαμεν το τρίτον Πανεπιστήμιον –γεγονός
οφειλόμενον εις την οικογένεια Παπανδρέου, που επροτίμησε να το ιδρύση εις τας
Πάτρας, αντί της Κρήτης, δεν πρέπει να χάσωμεν το τέταρτον Πανεπιστήμιον, επί του
οποίου η Κρήτη έχει αναφαίρετα δικαιώματα.
Συγχρόνως με την ίδρυσιν του Πανεπιστημίου Κρήτης η έδρα του οποίου
δικαιωματικά ορίζεται εις το Ηράκλειον, θα ιδρυθούν Πανεπιστημιακαί Σχολαί τόσον
εις τα Χανιά, όσον και εις το Ρέθυμνον, ως παραρτήματα του Παγκρήτιου
Πανεπιστημίου, το οποίον θα προσλάβη την μορφήν και την αίγλην Μεσογειακού
Πανεπιστημίου και θα χρησιμεύση ως πνευματική γέφυρα μεταξύ Ανατολής και
Δύσεως που μέσω της Κρήτης θα συνδέση τους Ευρωπαϊκούς μετά των Αφρικανικών
λαών και θα καταστήση την Κρήτην πνευματικόν κέντρον διεθνούς προβολής και
παγκοσμίου ακτινοβολίας.
Η ίδρυσις της Πανεπιστημιακής Σχολής εις το Ρέθυμνον, θα συμβάλη εις την
πνευματικήν και πολιτιστικήν αναγέννησιν του τόπου μας και θα συντελέση εις την
εν γένει ανάπτυξίν του εις όλους τους τομείς. Δεν έχει σημασίαν το είδος της Σχολής
η οποία θα ιδρυθή εις το Ρέθυμνον, σημασίαν έχει να ιδρυθή μία Πανεπιστημιακή
Σχολή, οποιαδήποτε και αν είναι και να μην μείνη μόνον εις τα χαρτιά ή να
διαιωνισθή η ίδρυσή της, αλλά να λάβη σάρκα και οστά και να μην μείνη μόνον ιδέα
και απόφασις. Την καλυτέραν εγγύησιν διά την πραγματοποίησίν της αποτελεί η
παρουσία του κ. Μητσοτάκη εις την Κυβέρνησιν, η θέλησις και η αποφασιστηκότης
του, αλλά και η αγάπη του και το ενδιαφέρον του προς την Κρήτην και ιδιαιτέρως
προς το Ρέθυμνον.