Με ειλικρινείς εκδηλώσεις πένθους της Κρητικής Παροικίας
Χθες την 4.30 μ.μ. εις το Α΄νεκροταφείο Αθηνών εκηδεύθει ο Μελχισεδέκ Ι.Τσουδερός. Πολύ πριν από την ώρα της Κηδεία πλήθη Ρεθεμνιωτών, Κρητικών φίλων του αλησμόνητου Μελχή είχαν μαζευτεί για τον τελευταίο αποχαιρετισμό στον υπέροχο άνθρωπο συγγενή και φίλο.
Ανάμεσα σ’αυτούς ο Υφηπουργός κ. Μοάτσος, οι Βουλευταί κ.κ. Ι. Κεφαλογιάνης, Β. Τσουδερού και Ιωάννης Τσουδερός, οι τέως Υπουργοι κ. κ. Παύλος Βαρδιονογιάννης και Σταύρος Μπίρης, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Παπαθεοδώρου και πολλά έπίλεκτα μέλη της Αθηναϊκής κοινωνίας και της Κρητικής παροικίας.
Της νεκρώσιμου ακολουθίας προέστη οΣεβα. Μητορπολίτης Λάμπης και Σφακίιων κ. ΘεόδωροςπεριστοιχούμενοςυποΡεθυμνίων Ιερέων.
Εις την σωρόν του μεταστάντος κατετέθησαν άνω των 30 στεφάνων αποχαιρέτησαν τον νεκρόν ο κ. θεοφανόπουλοςΠρόδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τραπέζης ο κ. Ανδρέας Τσουδερός εκ μέρους των συγγενών του και η κ. Ειρήνη Μπριλάκη – Καβακοπούλου εκ μέρους των Σπηλιανών.
Τους επικηδείςου εκ μέρους των κ.κΘεοφανόπούλου και Τσουδερού δημοσιεύομενκξατωτέρω:
Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΤΟΥ Κ. ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ
«Μελχή μας, οι συγγενείς σου δεν θα σε νεκρολογήσουμε, γιατιμα την αλήθεια είναι δύσκολο να σε δεχθούμε νεκρό.
Λίγα λόγια αγάπης θα σου πούμε. Έφυγεςλεμε από κοντά μας για να ξεκουραστείς, στου Σπηλιανού πλατάνου τη δροσια, στη Αγιας – Φωτιάς το Μύλο.
Εφυγες, για να βρεθείςτσι λυράρηδες φίλου σου, τον Ροδινό και τον Καραβίτη, για να παίξετε μαζί στη λύρα σου που τόσο αγαπούσες, το Σπηλιανο Συρτό και να πεις την αγαπημένη σου μαντινάδα;
«Ανάθεμάσε κι αν έκαμα αγάπη με παράδεςμονο το λυράκι μου και με τσι μαντινάδες»
Ετσι πιστεύουμε και ετσι θέλουμε να μείνεις κοντά μας, όρθιος γιομάτος ζωντάνια, πρόσχαρος, πρόθυμος πάντα να μας δώσεις την καρδιά σου που πάντα ήταν ορθάνοικτη, όχι μόνο για εμάς μα και για τους ξένους ακόμη.
Θα θυμούμαστε Μελχή μας πάντα την καλοσυνάδα σου τη αγάπη που μας έδωσες θα θυμόμαστε τοςυ αγώνες μα και τις αγωνίες σου για όλους σογιού μας.
Σε βλέπου Μελχή μας, τούτη τη στερνή ώρα του χωρισμού μας, να περνάς γελαστός χαρούμενος και αισιόδοξος τσι κήπους της Εδέμ και στο κατώφλι του απέραντου αυτού κουλουδόκαμπου να σε περιμένουν να σε καλωσορίσουν η αρχόντισσά μάνα σου, ο κύρης σου ο λεβέντης τ’αδέλφια σου, όλοι οι δικοί μας, για να σε καλοδεχτούνε με το ρακιδοπότηρο στο χέρι να σου ευχηθούνε:
-Καλώς το παιδί μας! Καλώς το αδέλφι μας.
Κι εσύ ολόχαρος, που τους ξαναβρίσκεις αρχίζεις μαζί τους τον περίπατο σου, στα Ρεθεμνιώτικα εκεί πάνω σοκάκια για να συναντήσεις του παλιούς καλούς φίλους σου τον Γιώργη Αρετάκη, τον Μιχελή, την Βασίλα, τον Σταμάτη Ξενάκη, τον Μάντωλα να και τους άλλους. Και ολοι μαζί, ζηλευτή αλήθεια παρέα, να καταλήξετε στου Ρουστικιανού για να χαροκοπήσετε.
Κι απόειςΜελχή μας ευτυχισμένος να κοιμηθείς κάτω από του ευκαλύπτους τις μυρωδιές στο πατρικό μας σπίτι.
Σε βλέπουμε Μελχή μας και σε καμαρώνουμε τούτη την ώρα, όπως πάντα, ήσυχο, ήρεμο, μακάριο, και μ’ ένα μόνο παράπονο: που χωριστά πια θα περνοδιαβαίνεις στη χώρα, χωρίς την Ελσα σου, που τόσο μα τόσο σου στάθηκε στα καλά και στ’ ασκημά σου.
Μην ξεχνάς ποτέ Μελχή μας πως σ’αγαπούσαμε όλοι μας πως σ ’αγαπούσαμε αληθινά πέρα από συγγενικούς δεσμούς και μη ξεχνάς και πάλι πως πάντα μα πάντα θα σε θυμόμαστε με την ίδια αγάπη όλοι μας.
Αμε στο καλό Μελχή μας.
Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΤΟΥ Κ. Θεοφανοπουλου
Αγαπημένε Μελχή
Σου απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό των μελών του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Τραπέζης. Των συναδέλφων σου. Των ανθρώπων που τόσο αγάπησε και τόσο σε αγαπήσανε. Σε συνοδεύουμε σήμερα στην τελευταία σου κατοικία, με τη σκέψη μας στο παρελθόν και σε θυμόμαστε αγωνιστή, στη πρώτη θέση του Συλλόγου μας. Πρόεδρό μας.
Σε θυμόμαστε προασπιστή της τιμής και της υπάρξεως της Εθνικής Τραπέζης. Είχες συνδέσει τονεαυτό σου με το «Ιδρυμα και τους συναδέλφους σου, και δεν μπόρεσες ν’ αποσπάσεις της σκέψης σου και το ενδιαφέρον σου από αυτούς, έστω και τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου.
Σαν απλός υπάλληλος, σαν στέλεχος αργότερα της Εθνικής Τραπέζης, υπήρξες ο καλός συνάδελφος ο καλός προϊστάμενος, ο φίλος, ο σύμβουλος, ο βοηθός. Στο συνδικαλιστικό στίβο, σε οδήγησε η αγάπη σου για τους συναδέλφους σου.
Γεύτηκες τη χαρά της προσφοράς στον συνάνθρωπο σου και τις πίκρες, που είναι το μοιραίο επακόλουθο της προσφοράς, γιατί δυστυχώς, σπάνια αναγνωρίζεται η καλή προαίρεση. Αντιμετώπισες όμως τη αχαριστία με το ίδιο χαμόγελο που δεχόσουνα και το ευχαριστώ εκείνων που αναγνώριζαν σε την προσφορά σου.
Εκείνο το χαμόγελο το δικό σου χαμόγελο, που αιχμαλώτιζε τους φίλους και αφόπλιζε τους εχθρούς . η ομορφιά της ψυχής σου ξεχείλιζε στο πρόσωπο σου και εκφραζόταν με χίλιους τρόπους, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Αγαπημένε Μελχή, το προσωπικό της Εθνικής Τραπέζης, τα μέλη του συλλόγου μας, οι φίλοι μας και οι αντίπαλοί σου στους συνδικαλιστικούς αγώνες, σε αποχαιρετούμε με πραγματική συντριβή κι ευχόμαστε στην πιστή σύντροφο της ζωής σου Ελσα κάθε παρηγοριά.
Γειά σου Μελχή.