ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 1977
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Μιχάλης Παπαδάκις
Ε. Δικηγόρος
Προ παντός, Ρεθεμνιώτικος συναγερμός, ενθουσιασμός και συνάμα αιφνιδιασμός για τους πολλούς, ήταν η εμφάνισις στην Αθήνα της «Ρεθυμνιακής Μικτής Χορωδίας». Αλλά και γενικώτερα αίσθημα ικανοποιήσεως.
Αρτιγενής είναι αυτός ο Οργανισμός. Στη νηπιακή του ηλικία. Στα 1954 υπήρχε μόνο στη σκέψι ολίγων αλλά εκλεκτών μελών της Ρεθυμνιακής κοινωνίας. Αυτοί ήσαν οι πρωτοπόροι. Ύστερα βρέθηκαν οι βοηθοί και οι εκτελεστές. Εδώ πρέπει να σημειωθή πως αυτοί δεν είναι αργόσχολοι που με κάποια εργασία προσπαθούν να καλύψουν την ώρα των. Αλλά βεβαρυμένοι με υπέρ φορτωμένο το ωράριο της κυρίας των απασχολήσεως. Επιστήμονες, ελεύθεροι επαγγελματίες υπάλληλοι, σπουδαστές, ύπανδρες γυναίκες με οικογένεια και παιδιά λογίστριες και άλλοι που με το τίμιο ιδρώτα των κερδίζουν το ψωμί των.
Όλοι έτρεξαν στη φωνή του Ρέθεμνου. Να το τιμήσουν και να κάμουν εμφανή και αξιοπρεπή την παρουσία του στον ευγενικό καλλιτεχνικό χώρο της Μουσικής Ωδικής. Στη μελωδία και το Ρυθμό.
Όλοι οι Ρεθεμνιώτες τους οφείλομεν υποχρέωσι και τους περιβάλλομε με την εκτίμησι και την αγάπη μας. Γιατί με μόχθους και προσπάθειες από το υστέρημα του χρόνου των έδειξαν το προχθεσινό θαύμα. Αλλά ομοειδή συγκροτήματα έχουν πολλούς οικονομικούς πόρους και ημίσεος αιώνος ζωήν. Φυσικά είναι καλώς συγκεκροτημένα και ουδέν το περίεργον αν πέτυχαν.
Το Ρεθυμνιώτικο όμως, δεν εδίστασε, την Τρίτη μόλις δημόσια εμφάνιση του να την κάμη στην Αθήνα. Σε αντιπαράστασι προς α προ πολλού λειτουργούν τα αρτίως οργανωμένα και ικανώς εφοδιαζόμενα αυτά ξένα συγκροτήματα, έστησε το ανάστημα του το εξ ολοκλήρου ερασιτεχνικό και εντελώς νέο. Υπερήφανο όμως και ωραίο. Σεμνό και αξιοπρεπές σαν την παράδοσι του Ρεθεμνου.
Αν δεν πέτυχε την πρώτη θέσι αυτή τη φορά, δεν σημαίνει τίποτα. Θα τη πετύχει και μάλιστα σύντομα. Η επιθμία και ο καταφανής ζήλος γι΄ αυτό το αποτέλεσμα φαίνεται καθαρά στα πρόσωπα όλων που το απαρτίζουν. Βλέπεις σ΄ αυτά όχι οίησι και κομπασμό, αλλά ήρεμη και μετρημένη διάθεσι για μια αποφασιστική προσπάθεια.
Η πολυσχική προσωπικότης του Πολιτικού Μηχανικού Μπάμπη Πραματευτάκη που διεύθυνε τη χορωδία, είναι μια εγγύησις επιτυχίας. Αυτός δεν ασχολείται μόνο με το άχαρι αλλά το κερδοφόρο τσιμέντο.
Και δεν έχει απορροφηθή από την ταπεινή την αναξιόλογη, ύλη. Αλλά η διανοητική του εμβέλεια είναι ικανή να πηγαίνη ψηλά και να προσεγγίζη ορίζοντες δύσκολα προσπελαζόμενους και από τους εντελώς ειδικούς. Το πράγμα, βέβαια δεν είναι αποκλειστικό φαινόμενο που προσιδιάζει μόνο στον Πραματευτάκη.
Αλλά εκείνο που το διακρίνει και τον τιμά είναι ότι έχει όλη τη διάθεσι και την επιμονή να εργασθή για το Ρέθεμνος με όλες τους τις δυνάμεις σε εκλεκτό τομέα του πνευματικού επιστητού, εις βάρος και προ μεγάλη ζημιά του υλικού του συμφέροντος.
Ακόμη εγγύησις είναι η δραστηριότης και η επιμέλεια των αξιώτιμων συνεργατών του κυρίας Μαραγκουδάκη και Δίδας Καρνιωτάκη. Η αγάπη των για το Ρέθεμνος και η αφιλοκερδής και πολυχρόνια προσπάθεια των στο θέμα της μεταδόσεως της Θείας Τέχνης στο Ρεθεμνιώτικο κοινό είναι αναμφισβήτητες.
Αλλά εκείνο που με αφήνει εντελώς ήσυχο για την επιτυχία της χορωδίας, είναι η όρεξις και ο πόθος που διαπίστωσα σ΄ όλα γενικώς τα μέλη της. Να δώσουν το είναι των για την ευγενική άμιλλα που έχουν ήδη αποδυθή να κατακτήσουν θέσι για το συγκρότημα που να ισοφαρίζη εκείνην της Πόλεως των Γραμμάτων.
Αφού συγχαρώ όλους που ανέφερα με όλη μου την καρδιά θέλω να τελειώνη με τη γνώμη πως ιδίως εμείς οι Ρεθεμνιώτες πρέπει και έμπρακτα να δείξωμε πως παρακολουθούμε με προσοχή, στοργή και συμπαράστασι το ωραίο έργο της χορωδίας μας. Και να τη βοηθήσωμε όπου έχει ανάγκη.
Η χορωδία στην Αθήνα τίμησε το Ρέθεμνος. Κι εμάς.