Κατάπληξι προκαλεί η αδράνεια της Επιτροπής αγώνος που ξεπήδησε από την
Παγκρήτιο συγκέντωσι του Αρκαδίου τον περασμένο Αύγουστο. Ενώ ωπλίστηκε με
μία ομόφωνη απόφασι. Ενώ χαλυβδώθηκε από μία επαναστατική έξαρση όλων των
Κρητικών παραγόντων δεν κατάφερε μέχρι τούδε ούτε μία αόριστη υπόσχεσι να
αποσπάση από τους αρμόδιους για το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Γιατι;
Τόσο ο πασίγνωστος στο παρελθόν Κρητικός δυναμισμός, εστέρεψε;
Τόσο οι εκπρόσωποι της Κρήτης πορώθηκαν και δεν βλέπουν παρά μονάχα το στενό
κομματικό συμφέρον;
Πώς να εξηγήση κανείς την σιωπή Επιτροπής αγώνος, Κυβερνήσεως επτά Κρητών
υπουργών και Κρητικού τύπου! Γιατί όλοι βουβάθηκαν;
Έως πότε τέλος πάντων οι Κρητικοί θα μένουν ασυγκίνητοι και μακάριοι μπροστά
στην κάθε τόσο, κάθε είδους Κρατική αγνόησι και αστοργία.
Δεν το χώνεψαν δηλαδή ακόμα το ποσόν απαραίτητο, πόσο κοσμογονικό, πόσο
επείγον και σύμφορον για τη Κρήτη είναι η ίδρυσις Κρητικού Πανεπιστημίου;
Δεν μπορούν να συλλάβουν την οικονομικήν άνοδον, την δημογραφικήν έξαρσιν, το
μορφωτικόν και γενικά το πολιτιστικόν μεγαλείον που θα προέλθη για τη
Μεγαλόνησο από την εγκατάσταση επ’αυτής ενός ανώτατου εκπαιδευτικού
Ιδρύματος;
Δεν μπορούν ν’αντιληφθούν πόσον τους υποβιβάζει η υπάρχουσα σπουδαστική
κατάστασι των παιδιών της Κρήτης;
Απομονωμένη απ’όλα τα μεγάλα μορφωτικά κέντρα η σπουδάζουσα Κρητική
νεολαία εξόριστη στα πέρατα της γής για την απόκτησι ενός ματωμένου διπλώματος.
Εγκαταλελειμμένη στο έλεος του Θεού και της μοίρας αναγκάζεται να γίνεται
αστείρευτος απόδημος Ελληνισμός και ν’αφήνη τη πατρική γή, την πανένδοξη
Πατρίδα να γίνεται κάθε μέρα και πιο πολύ αντικείμενον αρχαιολογικής
παρατηρήσεως και περιέργειας μονάχα.
Ως πότε λοιπόν;
Δεν θα ξυπνήση πια αυτό το αλλοτινό μεγαθήριο που το σεβάστηκαν οι αιώνες, το
φοβήθηκαν οι ποιλώνυμοι εχθροί και το στόλισαν ξένες δυνάμεις;
Η Κρήτη . Η θρυλική Μεγαλόνησος. Η μητέρα όλων σχεδόν των σύχρονων
πολιτιστικών ανατάσεων;
Ως πότε;
Δ.Γ.Δ.