ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
Η νέα έρευνα της εφημερίδος μας γύρω από την Μουσική κίνησιν
Η ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΡΕΘΥΜΝΗΣ
Αι απόψεις του Μαέστρου της φιλαρμονικής του Δήμου κ. Χαρ. Πραματευτάκι
——
Ιδιαιτέρως με ικανοποίησε η πρόθεσις της Εφημερίδος ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ όπως ασχοληθή με την έρευναν της μουσικής κινήσεως εις την πόλιν μας.
Με τον τρόπο αυτό δίδεται ευκαιρία να εκτεθούν αι συνθήκαι υπό τας οποίας διατελεί αυτή και να υποδειχθούν τα ληπτέα μέτρα.
Εις το ειδικό ερώτημά σας διά την ιστορίαν της φιλαρμονικής του δήμου Ρεθύμνης θα σας ιστορίσω ότι γνωρίζω από της εποχής κατά την οποίαν ενετάχθη εις αυτήν σαν μαθητής.
Την εποχήν εκείνην την φιλαρμονική διηύθυνε ο ακαταπόνητος και αείμνηστος μαέστρος Νικόλαος Γκίνος, ο οποίος εξεπαίδευσε γενεάς Ρεθυμνίων εις τα όργανα της φιλαρμονικής.
Η φιλαρμονική αυτή είχε κάποιαν σοβαράν εμφάνισιν διότι μετείχαν εις αυτήν εκτελεσταί ηλικιωμένοι και επί μακρόν χρόνον παραμένοντες εις αυτήν.
Με τον θάνατον του Γκίνου επηκολούθησε μία νεκρά περίοδος της οποίας αποτέλεσμα ήτο να αποχωρήσουν οι ηλικιωμένοι εκτελεσταί και να στερηθή ούτω η φιλαρμονική εκτλεστών μονίμων των βασικών οργάνων.
Ο διαδεχθείς τον Γκίνον αρχιμουσικός κ. Άκης Σμυρναίος ηναγκάσθη να αρχίση από το άλφα. Διά να τον συνδράμουν προσέτρεξαν παλαιοί εκτελεσταί μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων. Ο κ. Σμυρανίος επέτυχε μια καλή αναδιοργάνωσι. Συνέβαλε δε εις τούτο και η προμήθεια νέων μουσικών οργάνων εξ Ιταλίας υπό του Δήμου.
Ούτος παρέμεινε εις την πόλιν μας ένα χρόνο.
Την θέσιν του έλαβε ο κ. Νικόλαος Περπιράκις. Την εποχήν αυτήν ο Δήμος εν τη προσπαθεία του όπως η φιλαρμονική παρουσιασθή πλέον καλλιτέρα συνέστησε νομικόν πρόσωπον υπό τον τίτλον –Δημοτική Μουσική Ρεθύμνης-. Δυστυχώς όμως δεν επετεύχθησαν τα επιδιωκόμενα παρά την μεγάλη προσπάθεια, γεγονός αναμφισβήτητον, του διοικητικού συμβουλίου. Διά τούτο τον Ιούλιον του 1956 διελύθη και έκτοτε μένει σαν υπηρεσία του δήμου.
Μετά ανέλαβε την διεύθυνσιν ο κ. Νικόλαος Μαμαγκάκις από τον οποίον παρέλαβε τα μέσα του 1957.
Αντιμετώπισα και εγώ ως οι προκατοχοί μου το πρόβλημα ελλείψεως βασικών στελεχών.
Εκ των εκτεθέντων γίνεται πρόδηλον ότι οι εκάστοτε αρχιμουσικοί αντλούν εις πύθον Δαναΐδων δηλ. ευρίσκονται εις την ανάγκην συνεχούς και αδιακόπου εκμαθήσεως νέων εκτελεστών καθ’ όσον οι εκπαιδευόμενοι μόλις καταρτισθούν κάπως μουσικώς αποχωρούν επειδή συμπίπτει ν’ αποφοιτούν και του γυμνασίου διότι σημειωτέον το πλείστον των εκτελεστών της φιλαρμονική είναι μαθηταί.
Η διαρκής ανανέωσις των εκτελεστών οφειλομένη ως είπομεν εις την αποχώρησιν των αποφοιτούντων του γυμνασίου, γίνεται αφορμή να μην αποκτά η φιλαρμονική καλώς εκπαιδευμένους εκτελεστάς εις τα βασικά όργανα.
Τούτο αποτελεί ακριβώς την αδυναμίαν της να προβή εις σοβαροτέρας μουσικάς εκδηλώσεις και ο ρόλος της να περιορίζεται εις ότι αφορά την συμμετοχήν της εις τας δημοσίας τελετάς και εις ολίγην ψυχαγωγία κατά τους θερινούς μήνας.
Διά να εκπληρώση η φιλαρμονική Ρεθύμνης: η οποία ως πληροφορούμαι είναι η αρχαιοτέρα εν τη νήσω, τον προορισμόν της οποίος είναι η μουσική καλλιέργεια του ευρέως κοινού και παροχή ψυχαγωγίας εις αυτό είναι ανάγκη να ληφθή μέτρον εξασφαλίσεως ΜΟΝΙΜΩΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ.
Για να εξασφαλισθή αυτή πρέπει οι εκτελεσταί να απολαμβάνουν επιδόματος, όπως γίνεται εις τας άλλας πόλεις, όπερ να προσαυξάνεται αναλόγως των ετών παραμονής των εις την φιλαρμονικής. Άνευ λήψεως του ΡΙΖΙΚΟΥ αυτού μέτρου και οι αρχιμουσικοί θα ματαιπονούν αντλούντες επαναλαμβάνω εις πόθον Δαναΐδων και το Ρέθυμνον θα στερήται συνεχώς εις το διηνεκές σοβαρού μουσικού συγκροτήματος. Δεδομένου δε ότι δεν υπάρχει δεύτερον μουσικόν συγκρότημα εις την πόλιν μας είναι επιβεβλημένον η πόλις των γραμμάτων να αποκτήση καλήν φιλαρμονικήν.
Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΩΣ
Ο Επαρχιακός τύπος, κατά κύριον λόγον, πρέπει να ασχολείται, με τα τοπικά ζητήματα.
Διά τούτο, είναι αξία παντός επαίνου και πάσης συνδρομής, η αρξαμένη υπό της Κρητικής Επιθεωρήσεως, έρευνα γύρω από την Ιστορίαν και την Δράσιν, των διαφόρων Κοινωφελών Ιδρυμάτων και Σωματείων της πόλεώς μας.
Δίδεται ούτω η ευκαιρία να αποδειχθή, ότι η κοινωνία Ρεθύμνης δρα και σήμερον, αλλά και συγχρόνως δίδεται η ευκαιρία να ιστορηθούν και να παραμείνουν, εις την διάθεσιν, μελλοντικών ερευνητών, γεγονότα και λεπτομέρεια, δράσεως ομάδων και προσώπων, τα έργα των οποίων συνθέτουν την ιστορίαν ενός τόπου.
Είναι γνωστή, αλλά από στόματος εις στόμα, η δράση ενός λαμπρού Σωματείου, του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Ρεθύμνης».
Είναι γνωστή, αορίστως η πολυσχιδής δράσις του.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία, εκ των οποίων να δυνάμεθα να συρράψωμεν το έργον του λαμπρού τούτου Σωματείου.
Εις σχετικήν έρευναν την οποίαν έκαμα, το μόνον γραπτόν στοιχείον το οποίον ανεύρον, είναι μία λογοδοσία του Ιδρυτού και Προέδρου του Σωματείου Κωνσταντίνου Πετυχάκη, το οποίον ευρίσκεται εις χείρας της κυρίας Βαρβάρας χήρας Γεωργίου Μαμαλάκι.
Αν έλλειπεν η έρευνα της Κρητικής Επιθεωρήσεως, διά την φιλαρμονικήν Ρεθύμνης δεν θα ωμίλουν δύο συμπολίται μεταχόντες αυτής. Μαζύ των, θα εχάνετο και η ιστορία της αρχικής προσπαθείας.
Έχουν επιτακτικόν καθήκον, όλοι όσοι κατέχουν στοιχεία, της δράσεως Σωματείων, να τα φέρουν εις δημοσιότητα, αφού τους παρέχετια η ευκαιρία, διά της ερεύνης της Κρητ. Επιθεωρήσεως.
Εάν δεν το πράξουν, παραλείπουν ένα καθήκον προς την πόλιν και δίδουν το δικαίωμα εις πάντα, να σχηματίση την γνώμην, ότι η σιωπή των ούσα σκόπιμος δεν αποβλέπει εις εξυπηρέτησιν του κοινού καλού.
ΠΟΛ. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
ΡΕΘΥΜΝΟ, ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1956