ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΛΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αθήνα 26 του Φλεβάρη 1961
Αγαπητή μου «Κρητική Επιθεώρησι»
Με συγκίνηση διάβασα τους σατυρικούς στίχους του καλού μου φίλου και παλιού μου γείτονα ποιητή Σπύρου Λίτινα, στο φύλλο της 21 του Φλεβάρη, για τις εκλογές του 1933, που μου θύμησανπαλιά αγαπημένα πρόσωπα. Μου αθύμησαν όμως και μια παλιότερη, τη μοιραία, για το Μεγάλο Βενιζέλο, εκλογή του 1920 και παράλληλα ένα εύθυμο επεισόδιο του Πεντεφούντη που, όπως θυμάστε, διασκέδαζε – πάντα μεθυσμένος- το Ρεθεμνάκι μας με τις αγριοφωνάρες του και τις ζητωκραυγές του. Πρόβλεπε ο Νόμος τότε να ψηφίσουν κι οι στρατιώτες, όπου βρισκόντανε. Όπως ήταν φυσικό τη Δευτέρα, καιτοιήσαν γνωστά τα αποτελέσματα του εσωτερικού, ο κόσμος περίμενε με αγωνία τους ψήφους του Μικρασιάτικου Μετώπου, που θα αλλοίωναν ή θα ανέτρεπαν τα τοπικά ή και τα ολικα -όπως και έγινε- αποτελέσματα.
Ο Πεντεφούντης όμως γεμάτος ενθουσιαμούς και ..οινόπνευμα και χωρίς να περιμένει στρατιωτικά αποτελέσματα άρχισε – πρωί- πρωί της Δευτέρας – γοερές ..ζητωκραυγές για το Βενιζελικό κόμμα και προσωπικά για τον Βουλευτή μας τον αξέχαστο, τον Γιάννη Γοβατζή.
Κάποιος όμως Ρεθεμνιώτηςαντιβενιζελικός (θαρρώ ο μακαρίτης Δασκαλονικόλας ή «Εμιριτζής» από τις Καρίνες) βγαίνοντας από τον καφενέ του Σταμάτη που συχνάζανολοι οι δακτυλοδεικτούμενοι- τοτε- αντιβενιζελικοί του Ρεθέμνου πλησίασε τον Πεντεφούντη και τον απείλησε τον «γιάντα βιάζεσαι γιβεντισμένε, και δεν ανήμενες και τα αποτελέσματα του Στρατού; Αϊ κακομοίρη και αν χάσετε. Να γυρεύεις καράβι για να φύγεις»!
Ο Πεντεφούντης τα χρειάστηκε, σκέφτηκε, σκέφτηκε, ώσπου βρήκε μια μέση αλλα και σοφή συμβιβαστική λύση που θα τον τακτοποιούσε και με τους..λαϊκούς. τη λύση την λέει το παρακάτω σατυρικό μου τραγούδι, που έχω γράψει γι’ αυτό το επεισόδιο. Στο παραδίδω για τους αναγνώστες σου μια και ο φίλος μου ο Λίτινας μου ξεσκάλησε τη θύμηση. Ας όψεταιγιατι με πήγε σε πολύ παλιά χρόνια, που δημιουργούνε μια θλιβερή μαρτυρία για την ηλικία μας. Για να τον εκδικηθώ κι εγώ προσθέτω πως, τότες ψηφίζομε και οι δύο.
Και μάλιστα κανένα δύο χρόνια Πρωίτερα.
Με την αγάπη μου
Γ. ΚΑΛΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣ
ΖΗΤΩ ΜΩΡΕ ΓΟΒΑΤΖΗ..ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ
Στο Ρεθεμνος την Κυριακή είχανε εκλογές κι αποτελέσματα «ολικά» δεν είχαν βγει ακόμα.
Μα ο Πεντεφούντης το πρωί άρχισε τις ζητωκραυγές
«ζήτω, μωρέ, του Γοβατζή το κερδισμένο κόμμα»!
Κάποιος από τους λαϊκούς σιμώνει και τους λέει στ’ αυτί:
«Αϊ κακομοίρη, μπέκρακα, και δε θα μου ξεφύγεις.
Οι ψήφοι λείπουν του Στρατού. Να δούμε τι θα πουν κι αυτοί»
κι ο Γοβατζής σου αν δεν βγει να βρης.. βάρκα να φύγεις»
Ο Πεντεφούντης σκεφτικός τα λόγια του τα ερευνά
κι αμέσως νέα ζητώ κραυγή αφήνει επι τόπου:
«Ζήτω μωρέ του Γοβατζή, μα .. εντελώς προσωρινά
. Ώσπου να δούμε ήντα θα πουν.. οι ψήφοι του μετώπου