Νικόλαος Ν. Σταυριδάκης

 

Το περασμένον Σάββατον εκηδεύθει εις το χωριόν του Αμνάτος ο Νικόλαος Νικ.
Σταυριδάκης αποθανών ύστερα από ολιγοήμερον δοκιμασίαν της γνωστής επαράτου
νόσου. Γεννήθηκε το 1906 και παρέμεινε άγαμος. Ήταν απλώς τελειόφοιτος
Γυμνασίου Ρεθύμνης αφ’ού προηγουμένως είχε γοιτήσει δύο έτη εις τον εν Ηρακλείω
Λύκειον Κοραής. Αλλά η φύσις είχε προικίση αυτόν με τα μεγάλα προνόμοιά της.
Όλα τα ευγενή αισθήματα επήγαζον από την καρδίαν του,τα μεγάλα αυτά αισθήματα
της αγάπης, της συγχωρήσεως, της μεγαλοφροσύνης, της μετριοφροσύνης και της
υπερηφάνειας.
Υπήρξε υπόδειγμα πραγματικά ευγενούς ανθρώπου καθ’όλον τον βίον του με μίαν
αφάνταστον καλωσύνη. Αφοσιώθηκε εις την εξυπηρέτησιν της οικογένειάς του
παρ’ης ηγαπάτο με πάθος. Με την ευρυτέραν αντίληψίν του και με την συναίσθησιν,
ότι ο άνθρωπος είναι και μέλος ευρυτέρας οικογενείας, της κοινωνίας που ζή
υπηρέρησε με πραγματικόν πάθος στον κύκλο των δυνατοτήτων του την κοινωνίαν
μιας ευρυτέρας του χωριού περιφέρειας.
Πάντα καλόκαρδος και ευγενής διηυκόλυνε και εφαίνετο χρήσιμος εις οίον δήποτε
που ζητούσε την συνδρομήν του.
Διέθετε κύρος προσωπικόν εις μέγα μέρος του διαμερίσματός του και της επαρχίας
Μυλοποτάμου, και εις όλα τα θέματα των είχε ρυθμιστικόν και αποφασιστικόν
ρόλον.
Ουδέποτε εζήτησε αναγνώρισιν των υπηρεσιών από ουδένα προσέφερε
αλλ’ουδέποτε ελάμβανε, και ουδέποτε εζήτησε τι διά τον ευαυτόν του.
Την πατρίδα του υπηρέτησε με αξιοπρέπειαν χωρίς ποτέ, να καταδεχθή να ζητήση
πιστοποιητικόν ή να καυχηθη δι’αυτό.
Είχε στρατευθεί εις τον Αλβανικόν πόλεμον και οι συμπολεμισταί του εν θυμούνται
και διηγούνται την ψυχραιμίαν του εις δυσκόλους στιγμάς και τον τρόπον της
αντιμετωπίσεως των. Εις την κατοχήν, είχε ενταχθή εις την Εθνικήν Αντίστασην.
Τόση ήτο η σύνεσις, η περίσκεψις, το θάρρος και η ψυχραιμία του, και ο τρόπος
διαχειρήσεως οιουδήποτε θέματος, ώστε είχεν εμπνεύσει απεριόριστον εμπιστοσύνην
εις τον αρχηγόν της εδώ Αγγλικής αποστολής μακαρίτην Τόμ και λοιπούς Άγγλους,
ιδιαίτερα δε εις τον κατά το έτος 1943 έλθοντα αντιπρόσωπον της εν τη ξένη
Ελληνικής κυβερνήσεως. Και ετιμάτο και είχε τον σεβασμό όλων των αγωνιζομένων
κατά του κατακτητού, που εγνώριζον τον ωραίον και αδαμάντινον χαρακτήρα του,
την ανιδιοτελή πίστιν του ,το αδάμαστον θάρρος του και την αφάνταστον ψυχραιμίαν
και γαλήνην του.

Όταν δε το 1944 εκαίγοντο τα Ανώγεια και τα χωριά του Αμαρίου, εις την δύσκολον
αυτήν περίοδον που ενέπνεε δέος και φόβον και δι’άυτην και την αναμενομένην
περίοδο εδημιουργήθη η ανάγκη αποστολής ενός ανθρώπου εμπιστοσύνης και προς
τον χαρακτήρα του και προς τας ικανότητάς του δια την επιτυχίαν αυτής της
αποστολής, που είχε σκοπό όχι μόνον να κομίση εις την εν Κάϊρω Κυβέρνηση
γνώμας και αιτήματα του εδώ αντιπροσώπου της και να φέρη τας εντολάς αυτής διά
σπουδαία θέματα αλλά και να διαπραγματευθή τα θέματα αυτά εν λευκώ, ομοφωνία
του Τόμ και αντιπροσώπου της Ελληνικής κυβερνήσεως επιλέγη μεταξύ όλων ως
ασφαλώς παρέχων τα εχέγγυα μιάς τιαύτης αποστολής ο Νικόλαος Σταυριδάκης. Και
κατήλθε εις Κάϊρον και επανήλθε εις Κρήτην και η αποστολή του είχε επιτύχει
απολύτως ως γνωρίζουν τούτο. Ουδέποτε εζήτησε αναγνώρισιν της υπηρεσίας που
προσέφερε ουδέ και πιστοποιητικά και ουδέποτε ανέφερε εις ουδένα , ούδε εις τον
γράφοντα ο οποίος εγνώριζε τα της μυστικής αυτής αποστολής του από τότε τι έκαμε
και τι έφερε από το Κάϊρον.
Ηρκείτο εις την ικανοποίησιν και ευχαρίστησιν του που και εν τούτω εξετέλεσε το
καθήκον του.
Η εφημερίς μας της οποίας ο αείμνηστος Νίκος Σταυριδάκης υπήρξε επί μακρόν
διάστημα στενός και εκλεκός συνεργάτης εκφράζει τα θερμότατα συλληπητήριά της
εις την οικογένειάν του και ιδιαιτέρως εις τους φίλου αδελφούς του μεταστάντος των
οποίων υπήρξε ο πρώτος και ο δεύτερος Πατέρας και εύχετε.
Αιωνίαν την μνήμην αυτού.

Εφημερίδα
Κρητική Επιθεώρησις

Αφήστε μια απάντηση