Αγαπητοί Συμπολίται
Εγώ είμαι ένας παλαιός Ρεθεμνιώτης. Έχω διδαχθή τα πρώτα
γράμματα εις το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιον Ρεθύμνης. Εδώ
εγεννήθην, εμεγάλωσα μαζί με τους γεροντοτέρους από Σας και τους
προγόνους σας. Ως εκ τούτου τα ελληνικά ομιλώμεν ακόμη και εις τα
σπίτια μας και ακόμη τα εγγόνια μας, τα ξέρουν και ομιλούν την
ελληνικήν γλώσσαν στο Αϊβαλί που ζούμεν.
Είμεθα υπερήφανοι που είμεθα Κρητικοί και γνωρίζετε ότι όλοι οι
Κρήτες ουδέποτε δέχονται σκλαβιά, θέλουν ανεξαρτησίαν και
ελευθερίαν.
Και είναι γνωστόν ότι η ένδοξη Μάχη της Κρήτης είναι μια αιτία
όπου ο Χίτλερ έχασε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον εκέρδισαν
οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι.
Θεωρώ μεγάλην χαράν και ευτυχίαν γιατί ευρέθηκα στα
αποκαλυπτήρια του αγάλματος του ήρωα από το Ρέθεμνος Κωστή
Παπαδάκη διότι αυτός ο άνθρωπος απού ήτο και δημοσιογράφος,
επαλέμα πάντοτε διά την ελευθερίαν και ανεξαρτησίαν της πατρίδας και
του έθνους του και ακόμη όλου του κόσμου. Όμως δεν έρχεται, δεν μένει
άλλον καθήκον παρά να δεηθώμεν εις τον Θεόν να δώση εις την ψυχήν
του ευσπλαχνίαν και φως. Και αυτό είναι το καθήκον μας.
Παρακαλώ να δεχθήτε τους θερμούς χαιρετισμούς μας και έκφρασιν
της ευχαριστήσεώς μας όπου είδαμεν το Ρέθυμνον και την αδελφικήν
φιλοξενεία Σας.
Εις την παλαιάν πατρίδα μας ήλθαμεν με τον υιόν μου Σερβέτ και
την νύφη μου Νουρέλ και αυτοί έμειναν πολύ ευχαριστημένοι και δεν
ήλπιζαν να εύρουν εδώ αυτήν την περιποίησιν και το ενδιαφέρον όπου
επεδείξατε δι’ όλους μας.
Τέλος παρακαλώ όπως δεχθήτε τους θερμούς χαιρετισμούς μου και
έχω πλήρη ευχαρίστησιν όπου Σας είδα ίσως διά τελευταίαν φοράν.
Μεχμέτ Ερτέμ
υιός του Μουλά Αβδουλά
Ουσταμπιλαλλάκι
Αθήναι 7-6-1980