ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ

ριστούγεννα 2007

Διπλή Γιορτή σήμερα για τον Ελληνισμό με τα κρίνα και τις δάφνες να κυριαρχούν.

Μέσα από τα άνθη που συμβολίζουν την αγνότητα αναδύεται το μύρο της προσδοκίας για τη λύτρωση από τα δεινά της καθημερινότητας. Και οι δάφνες μεθούν με την ευωδιά τους την εθνική μας υπερηφάνεια. Τι λαός είμαστε αλήθεια.

Χριστούγεννα 2007

Καταφέραμε να αποτινάξουμε ζυγό τεσσάρων αιώνων με μια έκκρηξη ψυχής.

Η "αόρατος"αρχή που ανέφεραν οι πρώτοι Φιλικοί για ν’ αποκτήσει σιγουριά ο ελληνισμός και να ξεσηκωθεί δεν ήταν παρά το όνειρο για λευτεριά. Από μια ουτοπία όμως φθάσαμε σε μια μεγαλειώδη πραγματικότητα .

Τι λαός είμαστε αλήθεια:

Από μια σπίθα ελπίδας ξέσπασε η φωτιά μιας επανάστασης που φώτισε την Οικουμένη.

Οι φλόγες όμως πύρωσαν δυστυχώς και τις φιλοδοξίες. Και η φιλαρχία ξεπήδησε σ’ όλη της την έξαρση απειλώντας να καταστρέψει όσα κατακτήθηκαν με τόσες θυσίες και εκατόμβες θυμάτων.

Τι λαός είμαστε αλήθεια. Από τη μια στιγμή στην άλλη οι ήρωες κρίθηκαν προδότες και βρέθηκαν στη φυλακή. Κι έπρεπε να προστεθεί ένα Μανιάκι στους βωμούς θυσίας πλάι στις Θερμοπύλες για να ξυπνήσουν συνειδήσεις και να ξεκινήσει η προσπάθεια από την αρχή.

Τι λαός είμαστε αλήθεια. Αν τα θανάσιμα χτυπήματα από αδελφικό χέρι προορίζονταν μόνο για τις κάθε εθνότητας επιβουλές μπορεί μεν να ήταν η ιστορία μας φτωχότερη, σε σελίδες γεγονότων ,με θετικόι ή αρνητικό πρόσημο, αλλά θα είμασταν πλουσιότεροι σε έργα δημιουργίας και προκοπής.

Τι λαός είμαστε αλήθεια. Μάθαμε να τιμούμε αποκλειστικά τους εκτός των τειχών κορυφαίους της επανάστασης και αφήσαμε να χαθούν στη λησμονιά οι δικοί μας ήρωες από το Ρέθυμνο, πολλοί από τους οποίους δεν υστερούσαν σε γενναιότητα και στρατηγική από τους άλλους συνέλληνες που έγραψαν την εποποία του 21 στο Μωριά και στη Ρούμελη.

Τι λαός είμαστε αλήθεια. Σήμερα θα βγάλουμε πύρινους λόγους εθνικής περηφάνειας για τους ήρωες της Επανάστασης. Αυτούς που πέθαναν στην "ψάθα" καρτερώντας μάταια τη δικαίωση μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης.Αυτούς που κατηγορήθηκαν ως προδότες και αν έλειπαν φωτισμένοι δικαστές θα τους είχε στείλει η μισαλλοδοξία στην κρεμάλα.

Αυτούς που πέθαναν σε βαθιά γεράματα με το κορμί τους γεμάτο από ουλές που προκάλεσαν τα βλήματα του εχθρού και τη μνήμη τους γεμάτη πληγές από αδελφικές ίντριγγες για ένα αξίωμα.

Τι λαός είμαστε αλήθεια. Το αξίωμα στεκόταν πάντα υπεράνω της ανθρώπινης αξίας.

Κι όμως αποδείξαμε με τις όποιες μας αδυναμίες , πόσα σημαντικά μπορεί να καταφέρει η χώρα μας όταν την κυβερνά η ομοψυχία.

Κοντά στις τελετές λοιπόν σήμερα ας αναλογιστούμε τις συμφορές που έφερε η διχόνοια στον τόπο μας. Ας αναλογιστούμε μόνο τι θα είχε καταφέρει το Ρέθυμνο αν δεν όπλιζε η φιλαρχία το χέρι του Ρούσου Βουρδουμπά ενάντια στον ήρωα Μελιδόνη. Ας αναλογιστούμε πως θα ήταν ο τόπος μας αν ένας Γεώργιος Τσουδερός δεν αναγκαζόταν να ξενητευθεί για να επιβιώσει. Και τότε μπορεί να συνειδητοιήσουμε την ανάγκη της εθνικής ενότητας και αλλάζοντας νοοτροπία να δημιουργήσουμε αυτά που μας κάνουν τόσο ξεχωριστούς. Για να δικαιωθούν τα μηνύματα του 21 και να λένε αργότερα οι ιστορικοί ανα τον κόσμο αξιολογώντας τα έργα μας με ευθύνη λόγου: Τι λαός είναι αλήθεια οι Έλληνες!

Εύα Λαδιά

Αφήστε μια απάντηση