H γνωριμία με τον Μανόλη Κούνουπα, τέλος του 1972, ήταν καθοριστικής σημασίας για την αξιολόγηση της τοπικής κοινωνίας.

Ήταν τα πρόσωπα που επιβεβαίωναν τη φήμη της πόλης στα Γράμματα και τις Τέχνες και κείνη την εποχή ζούσαν οι περισσότεροι από αυτούς που έκαναν το Ρέθυμνο τόσο σημαντικό στο χώρο του πνεύματος.

Ο Μανόλης Κούνουπας ήταν οδοντογιατρός, αλλά τα εύσημα της επιστήμης του συμπορεύονταν και με τα άλλα που του απέδιδε κάθε πολιτιστική δράση, καθώς διέπρεπε στην πολιτιστική ζωή.

Μέλος της Χορωδίας, επιτυχημένος αρθρογράφος, μέλος των Μουσικών Νειάτων και του Ορειβατικού Συλλόγου, ένθερμος οπαδός του πρασίνου, δεν άφηνε τομέα να μην προσφέρει πρόθυμα τις υπηρεσίες του. Και πάντα με σεμνότητα.

Τιμούσε στο έπακρον την ιστορική του οικογένεια που αναφέρεται με χρυσά γράμματα στο βιβλίο τιμής του Ρεθύμνου.

Καμάρωνε για τον πατέρα του τον περίφημο Ιωάννη Κούνουπα, λάτρευε τη μητέρα του, έναν επίγειο άγγελο, καθώς ήταν η Λέλα Κούνουπα, η καλή μοίρα των προσφύγων, και φυσικά ένιωθε μεγάλη περηφάνια για τον αδελφό του τον Ανδρέα.

Έζησε μαζί του τα φοβερά γεγονότα του Γενάρη του 45, μετά βίας κατάφεραν να σωθούν και να καταφύγουν στην Αθήνα για τις σπουδές τους.

Επέστρεψε στο Ρέθυμνο με το πτυχίο της Οδοντιατρικής και υπηρέτησε την επιστήμη του με συνέπεια και μεγάλη γενναιοδωρία για κάθε αναξιοπαθούντα συμπολίτη.

Η αγάπη για τον τόπο του τον ώθησε να ασχοληθεί και με τα κοινά, θητεύοντας και στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Η συγγραφική του ικανότητα εκδηλώθηκε απροσδόκητα και όπως συνήθιζε να μας λέει ήταν μια διέξοδος για να εκφράσει τα αισθήματά του για τη φύση και το περιβάλλον αλλά και την αγωνία του για τις οικολογικές καταστροφές που προκαλούσαν τα ανελέητα συμφέροντα.

Είχε μια σπάνια ευρύτητα πνεύματος και αυτό εκτιμήθηκε από καταξιωμένους ανθρώπους των γραμμάτων που χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την παρουσία του στα Ελληνικά Γράμματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι τον περιέβαλαν με το θαυμασμό τους για το συγγραφικό του έργο προσωπικότητες της πνευματικής ζωής όπως ο Μανούσος Μανούσακας, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, ο Στυλιανός Αλεξίου, ο Γιάννης Γρυντάκης και τόσοι άλλοι.

Στο ποιητικό του έργο εξάλλου το γεμάτο ευαισθησία δεν παρέλειπε να αναφέρεται στον τόπο του που λάτρευε.

Χαρακτηριστικό είναι το ποίημά του για το Ρέθυμνο που μελοποίησε και ο κουμπάρος του ο καταξιωμένος μας συνθέτης Μπάμπης Πραματευτάκης.

Για κάθε του βιβλίο θα είχαμε να σημειώσουμε πολλά αλλά εκείνο που σίγουρα αποτελεί κοινωνικό ευαγγέλιο είναι «Οι Μισαλλοδοξίες» του. Το είχαμε επισημάνει αρκετές φορές αλλά εκείνος φρόντιζε να αλλάζει συζήτηση με την μετριοφροσύνη που τον διέκρινε.

Από τα άρθρα του επίσης στον τοπικό τύπο επίλεκτη θέση έχουν αυτά που αναφέρονται στο παλιό Ρέθυμνο. Άρθρα γεμάτα νοσταλγία και φλογερή αγάπη για τη γενέθλια γη.

Ο Μανόλης Κούνουπας έφυγε διακριτικά όπως συνήθιζε να ζει προχθές το βράδυ στην Αθήνα. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα το πρωί στο Σχιστό.

Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στην παλιά φρουρά που πενθεί έναν ακόμα εκλεκτό της. Μια μεγάλη μορφή που τίμησε τον τόπο και επάξια κατέχει μια θέση αντάξια της μεγάλης προσφοράς στα Γράμματα και στη Ρεθεμνιώτικη παράδοση της αρχοντιάς και της μεγαλοσύνης.