Ήταν όμορφο παλικάρι ο Κωστής και από τις πιο «καλόσειρες» η οικογένεια που μεγάλωσε
Ο πατέρας του Μύρωνας Παπαδάκης ,εργαζόταν στο δικαστικό κλάδο με ρίζες στο Βάτο Αγίου Βασιλείου. Εκεί γεννήθηκε ο Κωστής το 1911
Όλα του τα σχολικά χρόνια τα πέρασε στο Ρέθυμνο ,στο σπίτι που ήταν απέναντι από την τότε Νομαρχία και σημερινή Περιφερειακή Ενότητα
Η αδελφή του Μαρία η μετέπειτα πανεπιστημιακός και ιδρύτρια του τμήματος Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έτρεφε βαθύ σεβασμό για τον αδελφό της που δεν έμενε ήσυχος ούτε λεπτό διψώντας για γνώση και δράση.
Διάβαζε ατέλειωτες ώρες και επιδίωκε να πρωτοστατεί σε δραστηριότητες που υπηρετούσαν το πνεύμα και τον άνθρωπο. Μα ήταν πολλά και τα πρότυπα που συναντούσε στην οικογένεια και δεν μπορούσε να μην επηρεαστεί.
Οι καθηγητές του στο σχολείο είχαν να λένε για την ευστροφία του, την αγάπη για μάθηση και τον επαινούσαν για τη μελέτη πολλών εξωσχολικών βιβλίων που έδιναν φτερά στις σχολικές επιδόσεις του
Μαθητής ακόμα αρχίζει να αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο με το ψευδώνυμο « Κωστής Πάλμης» και κάποια στιγμή δημοσιεύει και την πρώτη ποιητική του συλλογή που ήταν δυστυχώς και η μοναδική.
Τα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα σημαδεύονται από τη φιλία και τις ατέλειωτες συζητήσεις με κορυφαίους της εποχής του πνεύματος και των ιδεολογικών ρευμάτων από τις πηγές δημοκρατικών παρατάξεων.
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
Με συνέπεια και χωρίς να χάσει χρόνο τέλειωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή Αθηνών κι επειδή η δημοσιογραφία ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του άρχισε να εργάζεται στο « Ελεύθερο Βήμα» Ο γέρο Λαμπράκης αμέσως διέγνωσε το ταλέντο και τις άλλες αρετές και τον ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή Του έδωσε την εμπιστοσύνη και όλες τις ευκαιρίες για να αναδείξει τα πνευματικά του χαρίσματα.
Και ο Κωστής ανταπέδιδε δικαιώνοντας τις προσδοκίες του εκδότη του και με απέραντο σεβασμό στον ίδιο.
Σεπτέμβριο του 1940 τον καλεί στο γραφείο και του αναθέτει καθήκοντα ανταποκριτή στο Λονδίνο. Ίσως να ήθελε και να τον προστατεύσει από τη θύελλα που ερχόταν και σαν έμπειρος γνώστης των πραγμάτων ο ίδιος έκανε τις εκτιμήσεις του για το μέλλον του τόπου του
Αρχικά ο Κωστής ενθουσιάστηκε με την ιδέα αλλά μόλις κηρύχτηκε ο πόλεμος παραιτήθηκε από την ιδέα αυτή και δήλωσε ότι πηγαίνει να καταταγεί. Μάταια ο Λαμπράκης τόνιζε στο νεαρό Ρεθεμνιώτη πόσο πιο απαραίτητος θα ήταν στα μετόπισθεν , στο μετερίζι της δημοσιογραφίας. Εκείνος ανένδοτος προχώρησε στην διαδικασία κατάταξής του Από τις πιο σπαρακτικές εικόνες αυτή που περιγράφει η αδελφή του Μαρία που τον ξεπροβόδισε στο σταθμό Λαρίσης Κρεμασμένος από ένα παράθυρο ο Κωστής της έσφιξε το χέρι και τη διαβεβαίωσε ότι πηγαίνει στο μέτωπο με τη σιγουριά της νίκης. Ο έφεδρος αξιωματικός μηχανικού πλέον Κωνσταντίνος Μύρωνος Παπαδάκης βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Οι διαπιστώσεις ήταν απογοητευτικές Ο Μεταξάς είχε παίξει καλά το παιχνίδι του πατριώτη αλλά στην ουσία είχε τη χώρα εντελώς αποδυναμωμένη από βασικά αμυντικά όπλα Θεός οίδε τι είχαν γίνει τα χρήματα από έρανο «για την άμυνα» Κι όμως ο Κωστής δεν πτοείται Πολεμά με θάρρος Και στέλνει «κάπου από το μέτωπο» και την πρώτη του ανταπόκριση στην εφημερίδα του το «Ελεύθερον Βήμα» :
ΚΑΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ
« Κάπου εις το Μέτωπον 3 Νοεμβρίου 1940.Επτά μέρες τώρα και επτά νύχτες πολεμούμε. Τα κανόνια μας τα πολυβόλα μας, τ’ αεροπλάνα μας , τ’ αδέλφια μας , /όλοι εμείς που αποτελούμε τον ελληνικό στρατό με ψυχή γεμάτη θάρρος κι αυτοπεποίθηση πολεμούμε… Θα νικήσουμε έναν εχθρό για να δείξουμε σε όλους τους λαούς το δρόμο της ελευθερίας και της τιμής….Ας μάθουν όλες οι μανάδες που έχουν παιδιά στα σύνορα πως πρέπει να είναι υπερήφανες για στα παιδιά τους έλαχε ο κλήρος να δείξουν στον κόσμο πως η ελευθερία δεν χαρίζεται από κανέναν αλλά παίρνεται με το σπαθί»
Την επομένη ακριβώς , σαν σήμερα 4 Νοεμβρίου 1940, πέφτει νεκρός .Στο χέρι του είχε το περίστροφο που δεν μπορούσε βέβαια να τον βοηθήσει στον αεροπορικό βομβαρδισμό που είχε αρχίσει να θερίζει μαζί με αυτόν και άλλους νέους υπερασπιστές των ιδανικών μας
ΘΡΗΝΟΣ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ
Διαβάζουμε για τον ηρωικό του θάνατο στο φύλλο της 12/12/40 της «Κρητικής Επιθεώρησης»
« Κεραυνός έπληξε την πατριαρχική οικογένεια του εν Βάτω καλού φίλου Μύρωνος Παπαδάκη ειδοποιηθέντος παρά του Ελληνικού Στρατηγείου την 1η Δεκεμβρίου ότι ο υιός αυτού Κώστας έφεδρος ανθυπολοχαγός εν Νεστορίω της Μακεδονίας τη 4η Νοεμβρίου εφονεύθη εκ βόμβας υπό του ατίμου εχθρού από αεροπλάνου ριφθείσης
Ο εν Ρεθύμνω πρεσβύτερος αδελφός του φονευθέντος κ. Μιχαήλ Παπαδάκης ,δικηγόρος ,εξήλθεν εις Βάτον αυθημερόν και τη 3η Δεκεμβρίου περί την 11η π.μ. ετελέσθη μνημόσυνο εν τω χωρίω προσελθόντων πάντων των κατοίκων του Βάτου και των περιχώρων. Κατετέθησαν εις το κενοτάφιον μετά προσφωνήσεων στέφανοι εκ μέρους του Κοινοτικού Συμβουλίου της Κοινότητας Αρδάκτου υπό του προέδρου αυτού κ. Στυλιανού Βαρούχα, εκ μέρους της ΕΟΝ υπό της φαλαγγιτίσης δ.Θηρεσίας Βαρούχα και εκ μέρους του χωρίου Βάτου υπό του κ. Κ. Γιαννακάκη δημοδιδασκάλου εν συντάξει και του κ. Γεωργίου Ρουσσάκη αρχιαγροφύλακος. Παρευρεθείς και ο κ. Μιχαήλ Γ. Πρεβελάκης Γυμνασιάρχης ε.σ βαθύτατα συγκεκινημένος δια τον πρόωρον θάνατον του πνευματικού του τέκνου…»
Το ρεπορτάζ που ήταν πρωτοσέλιδο κατέληγε με ολόκληρο τον αποχαιρετισμό του Μιχαήλ Πρεβελάκη που κατέληγε ως εξής:
« Αναπαύσου αγαπητέ Κώστα εν τη φιλοστόργω Ελληνική Γη εν ειρήνη και γαλήνη βέβαιος ότι τον καλόν αγώνα εν τω οποίω προώρως έπεσες , οι συναγωνιστές σου καθημερινώς προάγουσι και εις αίσιον τέρμα προσεχώς θα φέρωσιν.
Η Ελλάς τότε ελευθέρα και ένδοξος δεν θα λησμονεί εκείνους εις τον ηρωϊσμόν και την αυτοθυσίαν των οποίων θα οφείλει την ανεξαρτησίαν της , την ακεραιότητά της ,την ελευθερίαν της, την τιμή της , την δόξαν της. Του αγαπητού μας Κώστα αιωνία η μνήμη»
«ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΩΣ ΗΤΑΝ»
Αρχές Δεκεμβρίου βλέπουμε να ξεχωρίζουν και πρωτοσέλιδα ποιήματα στον Κώστα Παπαδάκη όπως:
Γενναίος ως ήταν ώρμησε στην πρώτη τη γραμμή
Μέσα στους πύρινους καπνούς και στης φωτιάς τα τόξα
Ελλάδα Ελλάδα Λευτεριά ξεφώνισε με ορμή
Και μ’ένα τίναγμα αετού ξεπέρασε τη δόξα
Στο νέο Μαραθώνα εκεί αγέρωχος πολεμιστής
Ο λογοτέχνης, ο άνθρωπος , ο ήρωας, ο γενναίος
Της ομορφιάς, της αρετής., ο ένθεος εραστής
Ο ποιητής ο αληθινός κι ακόμα ο τόσο νέος
Και μόνο ένα παράπονο του σφάλισε το στόμα
Καθώς στη δόξα ανέβαινε με ολόλευκα φτερά
Γιατί, γιατί δεν έζησε για να πεθάνει ακόμα
Για την Ελλάδα μια φορά
Γ. Χαροκόπος
Και μερικές μέρες αργότερα διαβάζουμε επίσης πρωτοσέλιδο
Στην ήρωα Κώστα Παπαδάκη
Το μήνυμα το ξαφνικό τι μήνυμα κι εκείνο
Είπαν πως επαντρεύτηκε ο Κώστας μου στα ξένα
Και πήρε κόρη λυγερή με την πανώρια νιότη
Που τη ζηλεύουν ήρωες , οι Γίγαντες, οι πρώτοι
Εσύ σαι Κώστα μου αητέ καμάρι μου λεβέντη
Πούτρεξες χαρούμενος και γρήγορος κι ωραίος
κι έπεσες εις τα γόνατα ζητώντας την ευχή μου
μα δε σε παραπόνεσα Είπα ποτέ
Παιδί μου …
Γ.Μ.Ζ
ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ
Αργότερα έχουμε κι ένα ποίημα του Κώστα Πετρίδη που θεωρείται κλασικό στο είδος του Ήταν με την ευκαιρία των εκδηλώσεων προς τιμή του ήρωα.
Μας κάνει εντύπωση αυτή η πληθώρα δημοσιευμάτων και μάλιστα έμμετρων αποχαιρετισμών Αυτό δείχνει πόση αγάπη είχε το Ρέθυμνο στον πρώτο νεκρό ανταποκριτή του Αλβανικού Μετώπου
Η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών όπου υπάρχει το αρχείο του μαζί με την πρώτη και μοναδική ανταπόκριση από το Μέτωπο , τον τίμησε με μετάλλιο και άλλες εκδηλώσεις
Από το 1990 μέχρι και το 2004 με πρωτοβουλία της ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ τιμούσαμε στο Ρέθυμνο τη μνήμη του με τις εκδηλώσεις τύπου Μια κορυφαία σειρά εκδηλώσεων με συμμετοχή Δημοσιογραφικών Ενώσεων από Ελλάδα και Κύπρο
Από το 2009 για πρώτη φορά σε συνεργασία του Δήμου Νεστορίου και της ΕΣΗΕΑ η εκδήλωση τιμής και μνήμης πραγματοποιήθηκε στη Μακεδονία και όχι στη γενέτειρά του την Κρήτη
Εδώ εκτός από τις εκδηλώσεις προς τιμήν του που καταργήθηκαν καταφέραμε να «αποκεφαλίσουμε» και την προτομή του Όπως μάθαμε τα κομμάτια είναι στα χέρια έμπειρου καλλιτέχνη και θα συναρμολογηθούν σωστά
Να βλέπουμε τουλάχιστον και να θυμόμαστε τον 29χρονο που θυσίασε τα νιάτα του στην πρώτη γραμμή ενώ μπορούσε να σωθεί σαν ανταποκριτής στα μετόπισθεν για τα ιδεώδη της φυλής και για τη λευτεριά Όσοι πάντως θέλουν να τον θυμηθούν εκεί που βρισκόταν η προτομή πριν τις εργασίες ανάπλασης ας τον αναζητήσουν στην ιστοσελίδα μου politistiko-rethymno.org στην ενότητα ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ Είναι ένα μικρό αφιέρωμα του ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ στον Κωστή Παπαδάκη Σήμερα κανένας δεν περίμενε ότι αυτό το ταπεινό VIDEO CLIP θα είχε σπουδαία μουσειακή αξία αφού έτυχε να γυριστεί λίγο μόλις καιρό πριν αλλάξει εντελώς η περιοχή με τα έργα ανάπλασης
Εύα Λαδιά