Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ

Η προχθεσινή συναυλία Ρεθεμνιώτικης Ορχήστρας απετέλεσε μιαν ευχάριστη έκπληξι για το καλλιτεχνικώς αποτελματωμένο Ρέθεμνος.
Ρεθεμνιώτες και Ρεθεμνιώτισες παλαιοί βετεράνοι της Μουσικής, αι κ.κ. Ελ. Μανουσέλη, Ειρ. Θ. Γρηγοριάδου, η δις Αντ. Βαρούχα και οι κ.κ. Δημ. Δαφέρμος, Ελ. Δαφέρμος, Χάρις Σαριδάκις, Κοσμ. Κορωνάκις, Α. Καρασλάνης, Γ. Τσαούλης, και Αθ. Κρούσιος εγκαταλείποντες την επαγγελματική του καθένας απασχόλησι συνεκρότησαν την αξιόλογη αυτή ορχήστρα υπό την διεύθυνσιν του νέου συμπολίτου μαέστρου κ. Χαραλ. Πραματευτάκη με μόνο κίνητρο την προς τη μουσική αγάπη των.
Το πράγμα πρέπει να τονισθή και να εξαρθή, γιατί δεν είναι και τόσο ασήμαντο να εγκαταλείπη ο καθένας επαγγελματίας ή καθεμιά νοικοκυρά τας ασχολίας των και να διαθέτουν από τις πολύτιμες ώρες των χάριν μιας ευγενικής καλλιτεχνικής προσπαθείας. Είναι ένας άθλος ένας σχεδόν ηρωϊσμός όταν μάλιστα ληφθή υπ΄όψιν η έλλειψις καταλλήλου κλίματος – που δεν θα πρέπεη να μείνη απαρατήρητος εις την λεγομένην αυτήν πόλιν των Γραμμάτων, με τη βαρειάν αυτή κληρονομία, της οποίας οι σημερινοί πολίται προτιμούν ν΄ απασχολούνται με πρακτικώτερα μάλλον ζητήματα της Ζωής παρά με τα αφηρημένα αυτά καλλιτεχνικά ιδεώδη, πράγμα που ήλθε να πιστοποιήση και η σχετική απροθυμία των να γεμίσουν μια ολόκληρη πόλις μιαν αίθουσα.
Το πρόγραμμα, αρκετά πλούσιον εξετελέσθη με εκπληκτικήν για μια τέτοιαν ορχήστρα ακρίβεια και πληρότητα και ο συντονισμός της εκτελέσεως του καθενός τεμαχίου υπήρξε σημαντικός, εξαιρουμένων ασημάντων τινών ατελειών. Υπό την μπαγκέτα του νεαρού συμπαθούς μαέστρου εζωντάνευσεν ο Μπελλίνι στην τόση εκφραστική Νόρμα του και η δαντελένιες επαναλήψεις και τονισμοί του κυρίου μοτίβου του Τσαϊκόφσκυ, στη βαρκαρόλα του, επροκάλεσαν το ανάλογο κλίμα και αίσθησι. Ο Κοριολάνος του Μπετχόβεν ήρθε να προκαλέση τα συναισθήματα που ένας Μπετχόβεν μπορεί να ξεσηκώση στην ανθρώπινη ψυχή με την υπερκόσμια μουσική του. Ακολούθησεν ο πλυσχιδής Μέντελσον με την περίτεχνη σύνθεσί του στο Κοντσέρτο του. Και τέλος ο νεαρός μαέστρος ευτύχησε να γνωρίση στους συμπολίτες του κι αυτοί ν΄ ακούσουν μια αρκετά σημαντική του σύνθεσις εμπνευσμένη από την ανησυχία, την έκπληξι, τον πόνο και την ματαιότητα των εγκοσμίων. Πρέπει να ομολογήσωμεν ότι κατώρθωσε να τιθασσεύση τους τόσο δύσκολους ήχους στην έκφρασι των συναισθημάτων του αυτών και να δεσπόση των ατίθασσων φωνών των οργάνων στην επιτυχημένη αυτήν προσπάθειά του.
Εις τους εργάτας της μεγάλης αυτής προσπαθείας και επιτυχίας μεταξύ των οποίων δεν θα πρέπη να παραλειφθή και ο τόσον εκλεκτός μουσοτραφής Πρόεδρος του Συμβουλίου του Ωδείου κ. Ευάγγελος Νησιανάκης, αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια και ευχαί για την ολοκλήρωσι της προσπαθείας των.
Από άλλης απόψεως η προσπάθειά των αποτελεί έντινι μέτρω μια δικαίωσι του Ρεθέμνου ως πόλεως των Γραμμάτων (και επομένως και των Τεχνών) καίτοι δυστυχώς οι ολίγοι είναι τολμηρόν να πη κανείς ότι μπορούν να δικαιολογήσουν και να βαστάξουν ένα τόσο μεγάλο τίτλον, διότι η ρήσις αυτή όταν στη βενετσιάνικη εποχή εμεσουρανούσε το Ρέθεμνος δεν προήλθεν ασφαλώς εκ των ολίγων, αλλά από το κοινό μέτρον της διανοήσεως του πληθυσμού του, που εκινείτο μέσα σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα.
ΣΠΥΡΟΣ ΛΙΤΙΝΑΣ
(ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ Τετάρτη 15 Ιουνίου 1955)